คุณคือสิ่งที่คุณบริโภค ในปี 1964 นักทฤษฎีสื่อ Marshall McLuhan เขียนว่าสื่อคือข้อความประเด็นของเขาคือวิธีที่เราได้รับข้อมูลมักจะมีอิทธิพลพอๆ
กับเนื้อหาของข้อมูลเอง แมคลูแฮนน่าจะได้รับแรงบันดาลใจจากความปั่นป่วนทางวัฒนธรรมในทศวรรษที่ 1960 และโทรทัศน์ที่เพิ่งค้นพบในเกือบทุกบ้าน เขาแย้งว่าโทรทัศน์เป็นสื่อที่จุดประกายให้เกิดความเฉยเมยแบบไร้เหตุผลในตัวผู้ดู ทำให้พวกเขาสามารถแนะนำข้อมูลหรือความบันเทิงใด ๆ ที่พวกเขาถูกเปิดเผยได้โดยเฉพาะ ดังนั้นจึงง่ายต่อการยอมรับความคิดเห็นที่ครอบงำ
ถ้าคิดดูก็มีเหตุผล ไม่เหมือนกับการอ่านหนังสือหรือฟังเพลง การดูโทรทัศน์ใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยอย่างไม่น่าเชื่อ
มีเหตุผลที่ทำให้คนเกียจคร้านรู้จักกันอย่างแพร่หลาย คุณเพียงแค่ตั้งค่าช่องและปล่อยให้มันป้อนรูปภาพที่สวยงามและน่าตื่นเต้นให้คุณไม่รู้จบ ทีวีสตรีมล่วงหน้าเป็นเพียง ID บริสุทธิ์ตลอด 24 ชั่วโมงทุกวันตามต้องการ คุณก็แค่นั่งอยู่ที่นั่น เนื้อหาไม่ได้ออกแบบมาเพื่อสร้างความพึงพอใจหรือให้ข้อมูลมากเท่าที่ควรเพื่อให้คุณรับชมอย่างสงบ
ไม่น่าแปลกใจเลยที่การวิจัยเกี่ยวกับผลลัพธ์ของการบริโภคโทรทัศน์มีแนวโน้มที่จะไร้ค่า คนที่ดูทีวีไร้สาระมักไม่มีความสุข ไม่แข็งแรง และหวาดระแวงเกี่ยวกับโลก เด็กที่ดูโทรทัศน์มากจนเวียนหัวจะมีปัญหาทางความคิดและพฤติกรรมแย่ลง และมีแนวโน้มที่จะมีปัญหาด้านพฤติกรรมและสังคม เมื่อรุ่นของฉันยังเป็นเด็ก แม่ของเราตะโกนใส่เราว่าทีวีนั่นจะทำให้สมองของเราเน่าเสีย และในขณะที่ค่อนข้างดราม่าเล็กน้อยคุณแม่ของเราก็สนใจอะไรบางอย่าง
ทำไมการอ่านถึงไม่ห่วย ด้านตรงข้ามของสเปกตรัมสื่อคือข้อความคือคำที่เขียน การอ่านมีประโยชน์ด้านความรู้ความเข้าใจทุกประเภท และเป็นไปได้ว่าเนื่องมาจากธรรมชาติของสื่อเอง
ตัวอย่างเช่น การอ่านจดหมายข่าวนี้ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก ต่างจากทีวีทันทีที่คุณหยุดพยายาม มันก็หยุดส่ง แนวคิดจะต้องถูกตีความแล้วกำหนดและแสดงภาพภายในจิตใจของคุณ ถ้าฉันเริ่มเขียนเกี่ยวกับลาที่สับสนที่พยายามจะรักกับถังดับเพลิงที่รั่วไหลอย่างต่อเนื่อง ความคิดของคุณก็มุ่งมั่นที่จะสร้างฉากระยำนี้ขึ้นมาในหัวของคุณ และไม่เพียงแต่จิตใจของคุณสร้างมันขึ้นมาเท่านั้น
แต่คุณจะต้องกำหนดวิธีการสร้างมันด้วย ลาเหงาและเศร้าไหม? มันกำลังถูกอาจารย์ที่โหดร้ายทุบตีเป็นการลงโทษหรือไม่? หรือถังดับเพลิงดูเหมือนเข้าทาง ก่อนที่เรื่องนี้จะแปลกเกินไป ประเด็นที่ฉันพยายามจะพูดก็คือการอ่านเป็นสื่อที่มีการโต้ตอบโดยเนื้อแท้ การถ่ายทอดข้อมูลไม่ได้ขึ้นอยู่กับฉันเท่านั้นที่เขียนคำเหล่านี้ แต่ยังขึ้นอยู่กับว่าคุณตั้งใจเลือกที่จะอ่าน ตีความ และตอบสนองต่อคำเหล่านั้นด้วย ความพยายามในการสร้างสรรค์ทางจิตที่เพิ่มขึ้นนี้จะนำไปสู่ผลลัพธ์เชิงบวกทุกประเภท การอ่านทำให้เราเห็นอกเห็นใจมากขึ้น เพิ่มช่วงความสนใจของเรา ปรับปรุงการใช้เหตุผลเชิงตรรกะ และอื่นๆ และอื่นๆ
สนับสนุนโดย. ufabet เว็บหลัก