เซนและความตื่นเต้น การจัดการความตื่นเต้นในวิถึแห่งเซน มีความสำคัญ
เธอจะต้องค่อยๆ ผสมแป้งทีละขั้นๆ อย่าข้ามขั้นตอน ทุกขั้นตอนนั้นมีความสำคัญ ถ้าข้ามขั้นตอนขนมปังของเธอก็จะไม่ใช่ขนมปังที่สมบูรณ์พอที่จะเป็นขนมปังได้ เธอต้องอดทนรอให้ห้องอบขนมปังมีอุณหภูมิที่พอเหมาะพอสมกับการอบอีกด้วย เธอรู้ตัวเองค่อนข้างดีอยู่แล้วว่าอุณหภูมิเท่าใดที่จะเหมาะสมกับการอบขนมปังของเธอ เธอรู้ว่าเธอต้องการอะไรบ้าง
แต่ถ้าเธอตื่นเต้นมากเกินไป เธอจะลืมว่าอุณหภูมิเท่าไรจึงจะเหมาะกับเธอ แล้วตอนนั้นเอง เธอก็จะหลงทางไป และต้องมาทำจิตใจใหม่ ตั้งหลักกันใหม่ ตั้งแต่เริ่มเลยก็ว่าได้ นี่คือความอันตรายของการตื่นเต้นมากเกินไป
พระพุทธองค์ตรัสอย่างเดียวกันนี้เกี่ยวกับคนจูงวัวที่เป็นงานของเขาเอง เขานั้นจะรับรู้ได้ว่าวัวรับน้ำหนักได้เท่าไหร่ และคอยดูว่ามันไม่แบกรับน้ำหนักมากเกินกว่าที่ควรจะเป็น เธอรู้วิถีและสถานะทางจิตของตัวเองดี จงอย่าแบกมากเกินไป มันจะทำให้เราลืมสถานะทางจิตเหล่านั้นได้ พระพุทธองค์ยังตรัสอีกว่า การสร้างบุคลิกภาพและนิสัยก็เหมือนการสร้างเขื่อน เธอต้องสร้างสันเขื่อนอย่างระมัดระวัง ถ้าเธอพยายามก่อทุกอย่างขั้นในคราวเดียว น้ำนั้นจะรั่วซึมออกมา และจะการเป็นรอยแตกร้าวมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงเขื่อนนั้นก็จะพังทะลายลงในที่สุด
เพราะฉะนั้น จงสร้างสันเขื่อนอย่างระมัดระวังทุกขั้นตอน อย่าข้ามขั้นตอน อย่าอดทนรอสิ่งที่ควรต้องรอ และถ้าเธอทำได้ตามหลักการที่ควรทำทั้งหมดแล้ว เขื่อนเก็บน้ำที่เธอได้มานั้นก็จะกลายเป็นเขื่อนเก็บน้ำที่แข็งแรงไปจนชั่วลูกชั่วหลาน ตามข้อนี้นั้นเราจะเห็นกันอยู่บ่อยๆว่า การสร้างตึกในสมัยนี้ถ้าเราพยายามข้ามขั้นตอนการรอปูนแห้งของแต่ละชั้นนั้น ตึกนั้นก็จะพังลงอย่างง่ายดาย อะไรที่ลัดขั้นตอนมากไปล้วนมีผลเสียเกิดขึ้นตามมาไม่มากก็น้อย
การปฏิบัติที่ไม่น่าตื่นเต้นของเราอาจดูเป็นเชิงลบ แต่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น มันเป็นวิธีปฏิบัติกับตัวเองที่ฉลาด มีประสิทธิภาพ และเรียบง่ายมากๆ ฉันพบว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เข้าใจยากมากสำหรับคนส่วนใหญ่ โดยเฉพาะคนหนุ่มสาว ในอีกแง่ อาจจะดูเหมือนว่าฉันกำลังพูดถึงการบรรลุอย่างช้าๆ ซึ่งก็ไม่ใช่อีกเหมือนกัน ความจริงแล้วนี่เป็นวิถีที่ปุปปับ เพราะเมื่อปฏิบัติของเธอสงบและกลายเป็นสิ่งปกติก็จะรู้แจ้งในทุกวันของชีวิต
สนับสนุนโดย เว็บพนันบอลออนไลน์