สังคมทั่วไป

ธรรมชาติเชิงบวกหมายถึงอะไร เป้าหมายดังกล่าวต้องรวมถึงเป้าหมายที่เกี่ยวข้องและดำเนินการได้ซึ่งจับเอาความซับซ้อนและความเชื่อมโยงของธรรมชาติตั้งแต่ยีนไปจนถึงระบบนิเวศ

จะต้องมีเป้าหมายเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นของกระบวนการที่สนับสนุนชีวิต – วัฏจักรของน้ำ ไนโตรเจน คาร์บอน และฟอสฟอรัส หรือเรียกอีกสี่อย่าง และต้องยุติธรรม หากปราศจากการจัดการที่เท่าเทียมกันของส่วนรวมทั่วโลก เราจะไม่ประสบความสำเร็จ เป้าหมายเชิงบวกของธรรมชาติช่วยเสริมเป้าหมายสภาพภูมิอากาศโลกที่ตกลงกันไว้คือการปล่อยก๊าซสุทธิเป็นศูนย์ภายในปี 2593

เพื่อให้บรรลุเป้าหมายนี้ เราจำเป็นต้องลดการปล่อยก๊าซลงครึ่งหนึ่งภายในปี 2573 แต่ตามที่วิทยาศาสตร์ภูมิอากาศแสดงให้เห็น มันยังไม่เพียงพอ วิธีเดียวที่จะรักษาระดับ 1.5°C ได้คือการลดการปล่อยก๊าซ ปกป้องแหล่งกักเก็บคาร์บอนตามธรรมชาติ และเปลี่ยนเกษตรกรรมจากหนึ่งในแหล่งก๊าซเรือนกระจกที่ใหญ่ที่สุดไปสู่แหล่งกักเก็บคาร์บอนที่สำคัญ

ซึ่งหมายความว่าเป้าหมายเชิงบวกโดยธรรมชาตินั้นไม่เพียงแต่จำเป็นและเป็นประโยชน์ในสิทธิของตนเองเท่านั้น เป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับเราที่จะมีโอกาสส่งมอบข้อตกลงภูมิอากาศปารีส แต่คำจำกัดความใด ๆ ของ “ธรรมชาติ” ที่เป็นบวกจะต้องระบุอย่างชัดเจนว่าบริษัทและประเทศต่าง ๆ

ไม่สามารถทำลายธรรมชาติในที่เดียวและฟื้นฟูที่อื่นได้ สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้และจะเปิดให้มีการวิจารณ์เรื่อง “การล้างสีเขียว” ได้อย่างถูกต้อง ซึ่งหมายความว่ารัฐบาล เมือง และภาคธุรกิจจำเป็นต้องรู้ว่าจะวัดอะไร เป้าหมายตามหลักวิทยาศาสตร์สำหรับเส้นทางธรรมชาติเชิงบวกยังอยู่ภายใต้การอภิปรายอย่างเข้มข้น ณ วันนี้ เป้าหมายเชิงปริมาณที่เสนอมีดังนี้: การสูญเสียธรรมชาติเป็นศูนย์ตั้งแต่ปี 2563 เป็นต้นไป ธรรมชาติเป็นบวกภายในปี 2573 และฟื้นตัวเต็มที่ในปี 2593

ขั้นตอนสำคัญในการดำเนินการนี้คือตั้งเป้าที่จะปกป้อง 30% ของผืนดินและมหาสมุทรภายในปี 2573 G7 มุ่งมั่นที่จะบรรลุเป้าหมายนี้

โดยปูทางไปสู่ข้อตกลงระหว่างประเทศในปลายปีนี้ที่เมืองคุนหมิง ประเทศจีน ซึ่งประเทศต่างๆ จะประชุมกันเพื่อตกลงตามเป้าหมาย ปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ ผู้นำจะพบกันอีกครั้งในกลาสโกว์ในเดือนพฤศจิกายนสำหรับการประชุมสุดยอด COP26 ที่นี่ ผู้นำ COP26 ภายใต้รัฐบาลสหราชอาณาจักรและอิตาลีมุ่งมั่นที่จะทำให้ธรรมชาติอยู่ในระดับเดียวกับสภาพภูมิอากาศ โดยขับเคลื่อนด้วยกรอบเชิงบวกของธรรมชาติ

รัฐชาติเป็นส่วนหนึ่งของภาพ ธุรกิจ นักลงทุน และเมืองต่าง ๆ จะต้องนำเป้าหมายเชิงบวกตามธรรมชาติมาใช้ด้วย ภายใน Global Commons Alliance ซึ่งเราเป็นตัวแทนนั้น Science Based Targets Network (SBTN) กำลังเร่งกระบวนการนี้ บริษัทต่างๆ สามารถเข้าร่วม SBTN เพื่อเตรียมกำหนดเป้าหมายสำหรับธรรมชาติตามกระบวนการง่ายๆ

สามขั้นตอน: ค้นพบผลกระทบ พัฒนารูปแบบธุรกิจให้เป็นเชิงบวก และติดตามความคืบหน้า SBTN ยังวางแผนที่จะพัฒนาเครื่องมือสำหรับเมืองอีกด้วย เนื่องจากความซับซ้อน ความไม่แน่นอนทางวิทยาศาสตร์ยังคงมีอยู่เกี่ยวกับเป้าหมายที่แม่นยำบางส่วนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่กล้าหาญดังกล่าว ตั้งแต่บริษัทต่างๆ ไปจนถึงประเทศต่างๆ นี่ไม่ใช่ข้อแก้ตัวสำหรับการเพิกเฉย เป้าหมายต้องมีความยืดหยุ่นเพียงพอที่จะพัฒนาเมื่อข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ใหม่ปรากฏขึ้นภายใน Global Commons Alliance

เราได้สร้าง Earth Commission ขึ้นเพื่อทำเช่นนั้น เป็นการรวมเอาความเชี่ยวชาญชั้นนำของโลกเข้าด้วยกันเพื่อระบุเป็นครั้งแรกว่าเป็น “ทางเดินที่ปลอดภัยและยุติธรรมสำหรับมนุษยชาติ” โดยจะนำเสนอข้อสรุปในปี 2565 แต่ในระหว่างนี้ เรามีข้อมูลเพียงพอที่จะดำเนินการในขณะนี้และสร้างอนาคตที่เป็นบวกโดยธรรมชาติ

สนับสนุนโดย    ufabet เว็บตรง

ลัทธิล่าอาณานิคม ในหนังสือเล่มใหม่ นักเขียนรางวัลพูลิตเซอร์ แคโรไลน์ เอลกินส์ แสดงให้เห็นว่าอังกฤษส่งออกและสร้างความรุนแรงที่มีแรงจูงใจทางเชื้อชาติอย่างไร

และปกปิดมันไว้ในขณะที่ประเทศสูญเสียการควบคุมจากการปกครองของจักรพรรดิ อาณาจักรในศตวรรษที่ 20 ของบริเตนเป็นอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ โดยมีพื้นที่ถึงหนึ่งในสี่ของโลกและประชากรเกือบ 700 ล้านคน แต่จักรวรรดิดึงความแข็งแกร่งจากความรุนแรง นั่นคือบทสรุปของศาสตราจารย์ Caroline Elkins จาก Harvard Business School

ในหนังสือเล่มใหม่ของเธอ Legacy of Violence: A History of the British Empire Elkins ซึ่งทำการวิจัยอย่างกว้างขวางในแอฟริกาและอดีตจักรวรรดิอังกฤษ รวบรวมงานวิจัยกว่าทศวรรษในสี่ทวีปเพื่อแสดงให้เห็นว่าอังกฤษเติบโตแนวคิดในยุควิกตอเรียเกี่ยวกับการลงโทษ “คนพื้นเมือง” ที่ดื้อรั้น—ผู้คนที่อาศัยอยู่ในภูมิภาคต่างๆ ของประเทศอย่างไร

ล่าอาณานิคม เข้าสู่ระบบการกดขี่อย่างแพร่หลาย หนังสือเล่มนี้พาดพิงถึงประเทศหมู่เกาะในการส่งออกและสร้างความรุนแรงที่มีแรงจูงใจจากเชื้อชาติ และปกปิดมันไว้ในขณะที่อังกฤษสูญเสียอำนาจการปกครองของจักรพรรดิ

Elkins ผู้อำนวยการผู้ก่อตั้งศูนย์แอฟริกันศึกษาแห่งมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์จากหนังสือเล่มแรกของเธอที่ชื่อ Imperial Reckoning: The Untold Story of Britain’s Gulag in Kenya Legacy of Violence ยกระดับตำนานเก่าแก่เกี่ยวกับจักรวรรดิอังกฤษและเผยความกระจ่างใหม่เกี่ยวกับมรดกของลัทธิล่าอาณานิคมที่วัฒนธรรมทั่วโลกยังคงต่อสู้กันอยู่ในปัจจุบัน

“สิ่งที่เราพบเมื่อดูประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิอังกฤษตลอด 200 ปีและอาณาเขตอันกว้างใหญ่ไพศาล ก็คือความรุนแรงไม่ได้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว” เอลกินส์ชี้ให้เห็น “ค่อนข้างเป็นระบบและเป็นส่วนหนึ่งของลัทธิจักรวรรดินิยมเสรีนิยมของอังกฤษ หากเราต้องการเข้าใจมรดกของจักรวรรดิอังกฤษ เราต้องรวมศูนย์ความรุนแรงที่รัฐกำกับและตั้งคำถามว่า: มันเกิดขึ้นได้อย่างไรและทำไม และมันส่งผลกระทบอย่างไรต่อการสร้างโลกสมัยใหม่ของเรา”

มรดกแห่งความรุนแรง: ประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิอังกฤษ “ฉันคิดว่ามีอุดมคติเพียงข้อเดียวที่จักรวรรดิอังกฤษสามารถกำหนดได้ในเรื่องนี้” วินสตัน เชอร์ชิลล์ประกาศต่อการประชุมใหญ่ของจักรวรรดิในปี 1921 “และนั่นไม่ควรมีอุปสรรคทางเชื้อชาติ สีผิว หรือลัทธิใด ๆ ที่จะขัดขวาง มนุษย์ได้รับบุญจากการไปถึงสถานีใด ๆ หากเขาเหมาะสมกับมัน … แต่หลักการดังกล่าวจะต้องใช้อย่างระมัดระวังและค่อย ๆ ใช้เพราะความรู้สึกในท้องถิ่นที่รุนแรงนั้นตื่นเต้น” ตัวแทนคนขาวที่มีหมวกทรงสูงและมั่นใจในตัวเองของจักรวรรดิได้มารวมตัวกัน

หลังประตูไม้หนาและผ้าม่านที่ไม่ได้รูดในลอนดอนเพื่อพิจารณานโยบายของจักรวรรดิ ที่โต๊ะมีผู้แทนผิวสีน้ำตาลและผ้าโพกหัว 2 คน คือ Sir Khengarji III รัฐเจ้าชายแห่ง Kutch ของกษัตริย์แห่งอินเดียและอดีตผู้ช่วยในค่ายของสมเด็จพระราชินี-จักรพรรดินี Victoria และ V. S. Srinivasa Sastri รัฐบุรุษของอินเดีย พวกเขาเป็นตัวอย่างที่เปล่งประกายของศักยภาพของชาวพื้นเมืองในอาณาจักรที่ถูกทรมานด้วยความรุนแรง

การโต้วาทีในฤดูร้อนอันร้อนระอุของจักรพรรดิได้เปลี่ยนไปเป็น “ผู้พิทักษ์” ซึ่งเป็นความไว้วางใจอันศักดิ์สิทธิ์ระหว่างผู้ปกครองที่เป็นบิดาและอาสาสมัครของพวกเขา มันเป็นหัวข้อที่จะรบกวนการประชุมของจักรวรรดิอื่น ๆ ในอีกหลายปีข้างหน้าเนื่องจากผู้ดูแลทรัพย์สินขยายออกไปเกินกว่าแหล่งกำเนิดของอังกฤษในศตวรรษที่สิบแปด

มันแจ้งนโยบายสำหรับแอฟริกาเมื่อผู้แทนยุโรปพบกันที่เบอร์ลินในปี 2427 และ 2428 เพื่อแบ่งแยกทวีป พวกเขาตกลง “ที่จะควบคุมเงื่อนไขที่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนาการค้าและอารยธรรม  เพื่อดูแลการอนุรักษ์ชนเผ่าพื้นเมืองและดูแลการปรับปรุงเงื่อนไขของศีลธรรมและความเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขา ” หลังสงครามครั้งใหญ่ สมาชิกสันนิบาตชาติได้แบ่งแยกจักรวรรดิเยอรมันและออตโตมันในอดีต

สนธิสัญญาแวร์ซายเรียกสิ่งที่เสียดินแดนจากสงครามว่า “อาณัติ” ซึ่ง “เป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนที่ยังไม่สามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเองภายใต้เงื่อนไขที่ยากลำบากของโลกสมัยใหม่” และอุทิศให้ “หลักการที่ว่าความอยู่ดีมีสุขและการพัฒนาดังกล่าว ผู้คนสร้างความไว้วางใจอันศักดิ์สิทธิ์ของอารยธรรม”

สนับสนุนโดย    ufabet สมัครสมาชิก